Tsja, niet veel verandering de laatste drie dagen: wachten, wachten, wachten. Dit alles met zo nu en dan leuke gesprekjes met de politie die graag van alles wil weten over ons en onze reis. De meesten spreken slecht Engels, maar soms zit er een tussen die redelijk goed Engels spreekt zoals onze begeleider van vandaag: Rana Zeshan-Ul-Haq.
De reden dat we nog steeds op de onderdelen wachten is gewoon domme pech. We kregen pech op het moment dat de Ramadan bijna ten einde was. Daarna hebben islamitische landen een vakantie (suikerfeest). Toen onze onderdelen in Dubai waren (tussen)geland op donderdag 1 september, bleven deze daar steken tot na de vakantie. We hopen dat dit betekent dat ze morgen weer doorgevlogen worden naar Karachi. Tsja, je hebt het maar te accepteren.
Inmiddels een prima relatie opgebouwd met de restaurant eigenaar waar we dagelijks met een politiewagen heengereden worden. Deze man begint steeds breder te lachen elke dag dat we er aan komen.
We wagen morgen nog eens een poging om een uitstapje te maken naar de Bongh moskee hier vlakbij; als de politie het veilig genoeg vindt mag dit. Vandaag, op zondag als iedereen vrij heeft, vonden ze dat te riskant.
Ha Marc,
BeantwoordenVerwijderengisteren het internetadres van jullie blog gekregen van Jolanda. Zitten kwijlen bij de foto's. Die bergpas: wauw! Ik zei tegen Ruud dat ik liever voor een oerdegelijke BMW (of zoiets) zou kiezen voor zo'n reis, maar hij was het niet met me eens. Het ging juist om het sleutelen, vond Ruud. Ik ben benieuwd of jij er ook nog zo over denkt. ;-) Groetjes uit Usselo! Marieke
Reizigers,
BeantwoordenVerwijderenbij het zien van de foto's via de website van Liesbeth leek jullie schaduwsleutelplek wel wat op het motorhok op de UT. Komen er 1980 herinneringen naar boven?
Sterkte verder met geduldig zijn,
Berthil
Berthil