Herenigd in Esfehan

26 september van Persepolis naar Esfahan

Redelijk vroeg opgestaan, maar het ontbijt liet nogal op zich wachten. Nog wat van het internet gebruik gemaakt, want hier kan het in ieder geval, waardoor het vertrek pas na 10 uur plaats vond. Hartelijk afscheid genomen van Arezoo en Yasser en bedankt voor hun goede diensten.
Het grootste deel ging over autosnelweg, hoewel we hier ook niet veel harder dan 90 kunnen en soms minder berg op en/of met flinke tegenwind, schoot het toch redelijk op. We konden zelfs een tukje doen tijdens een tussenstop achter een paar bomen op de heel brede middenberm. Soms is deze zo breed, dat je de rijstroken voor de andere richting nauwelijks kunt zien. Paul heeft bij een volgende stop zijn luchtfilter maar eens gewisseld, omdat het vermogen wat minder leek te worden, maar dat kan ook gewoon aan de wind gelegen hebben.
Toen de zon net achter de bergen verdween kwamen we in Esfahan aan. Deze stad bleek veel groter dan aanvankelijk gedacht en het verkeer was op dat moment heel, heel druk. Een goed half uur later kwamen we in het centrum aan, waar ons hotel zich zou moeten bevinden, tevens ontmoetingsplek met Marc. Het was intussen donker geworden. Vragen aan locals leverde aanvankelijk niet veel op, omdat de meeste geen Engels spreken en kaartlezen was ook niet hun sterke kant. Na veel pogingen Marc aan de telefoon gekregen, die het hotel al lang had gevonden, en hij zou wel langs de weg gaan staan. Helaas wilde op dat moment de motor van Otto niet meer starten. Dat leverde nog eens een half uur vertraging op, maar toen deed hij het ook weer. We stonden vlak bij het doel, dus na minder dan 1 minuut zagen we Marc al. Het is een apartement hotel met een grote woon/slaapkamer en nog een extra slaapkamer, erg luxe dus.
Daarna nog even het centrum in (5 min lopen) om een restaurant te bezoeken en vervolgens nog even over het grote Imanplein lopen. Hier kwamen we aan de praat met waterpijp rokende jongeren en hebben heel leuke gesprekken gevoerd. We zullen ze waarschijnlijk vandaag (maandag) weer ontmoeten, waarbij een van hen ook beloofd heeft om ons te helpen met het omzeilen van het irritante internetfilter in Iran. Uiteraard hebben wij ook even aan de waterpijp gelurkt en het bleek dat het eigenlijk meer een heel slap goedje was, deze keer althans.