Urimiye en Van (Turkije)

29 september van Urmiye naar Van (Turkije)

De data van de vorige berichten lopen een dag voor merk ik nu. Deze is dus van donderdag 29 september.
Marc en Paul rijden naar de de Iraans - Turkse grens bij Esendere. Precies bij de douane aan de Iraanse kant merkt Marc dat zijn achterband lek is. Marc begint met de binnenband te wisselen met behulp van enkele omstanders en Paul regelt vast de Carnets voor de motoren. Dat ging hier wonderbaarlijk snel, dus Paul kon Marc nog ruimschoots helpen met het monteren van de buitenband. Vervolgens moesten we nog een stuk of 4 loketjes langs (waar overigens een kachel brandde) voordat we door het hek konden. Dit deel heeft ongeveer 3 kwartier geduurd, en we dachten dat de Turken misschien wel vlotter zouden zijn, zodat dit een relatief snelle grensovergang kon worden. Het tegendeel bleek het geval. We hebben zeker 20 kastjes en muren gezien, de computer van de douane had kuren en de amtenaar die hem moest bedienen raakte duidelijk over zijn toeren mede dankzij het feit dat er ook zo'n  25 vrachtwagenchauffeurs voor het loket stonden te dringen. Aan de lange rij vrachtwagens te zien zou het best kunnen zijn dat ze er al een paar dagen stonden. Al met al hadden we meer dan 2 uur nodig voordat we verder konden rijden.
Meteen na de grens leek het wel weer India kwa wegkwaliteit. Van asfalt was geen sprake en de gaten waren weer diep en volop aanwezig. Als dit zo door zou gaan dan zouden we Van nooit voor donker kunnen halen. Gelukkig bleek het voornamelijk om wegonderhoud te gaan en verderop werd het aanzienlijk beter. De bergen waren direct na de grens ook meteen aanzienlijk groener door de begroeing. Vervolgens kwam er een weg door een rivierdal, waarin daadwerkelijk een flinke hoeveelheid water liep, die werkelijk schitterend was om over te rijden. We bleven stijgen tot ongeveer 2700 meter en het werd steeds natter en kouder. Zo koud hadden we het sinds de Himalaya niet meer gehad.
Uiteindelijk toch ruim voor zonsondergang in Van aangekomen.
Eerst een warme douche genomen om weer op temperatuur te komen en dan genieten van 2 halve liters bier (pp). Ook draadloos internet is aanwezig in hotel Azur. Daarna gedineerd in een aangrenzend restaurant.

30 september Van

Een werkelijk heerlijk ontbijt (lopend buffet) gehad in een open restaurant, waar gelukkig wel een dak op zat, want het regende en het was gewoon koud.
Later wat door de stad rond gelopen om nog wat benodigdheden te halen met een dikke trui aan. Gezocht naar onder andere  een regenbroek voor Paul, omdat de oude ergens in Iran van de motor gewaaid is, natuurlijk net toen hij achteraan reed. Deze hebben we overigens niet gevonden.
Daarna nog wat aan de motoren gesleuteld. Paul zijn inlaatklep bleek door meneer Mohan in India toch wel wat strak te staan terwijl  de kleppen van Marc juist wat veel speling hadden. Helaas sloeg het noodlot hier weer toe. Bij het aandraaien van de borgmoer voor de uitlaatklep brak de stelbout van Marc. Na flink wat omzwervingen door het industiegedeelte van de stad Van zijn we bij een werkplaats terecht gekomen die een nieuw stuk draaideind op de stelbout kon lassen. De rit van morgen moet bepalen of dit heel gaat blijven het komende deel van de tocht.
Hierna nog een oud kasteel (ruïne) bezocht die het vroegere Van verdedigd moet hebben en waar je ook een prachtig uitzicht had over het meer en de stad. Ook konden we hier met sneeuw bedekte bergtoppen zien. Van ligt overigens op ongeveer 1700 meter msl.
Het internet loopt zoals vermeld soepel en snel zodat we straks weer up to date zijn met de foto's.
We hebben ook een reactie gehad van Aashish die kennelijk toch heel erg genoten had van het ritje naar de Khardum La. Hij wilde graag de filmpjes hebben die we daar gemaakt hebben. Met deze internetsnelheid behoort dat waarschijnlijk wel tot de mogelijkheden.
Om een uur of 3 bericht van Otto gehad dat hij aan de grens stond, waarschijnlijk nog aan de Iraanse kant. Wanneer hij net zoveel tijd nodig heeft om er over te komen als wij, zal hij Van niet voor donker kunnen halen, we wachten af.
Straks gaan we weer aan het bier, wat overigens best prijzig is evenals de kamer en het eten. Ook de benzineprijs ligt hier weer op Nederlands niveau terwijl het in Iran ongeveer 45 cent/liter was.
We hopen dat Otto dit ook snel te zien krijgt, want een lekker biertje zal hem ook wel hier heen kunnen lokken.