Na rijp beraad scheiden dan toch onze wegen. Voor iedereen geeft het meer rust, wanneer Marc alleen bij de reparatie van zijn motor kan blijven, en Otto en Paul hoeven zich later niet zo erg te haasten onderweg. Dus vroeg opgestaan, ontbeten en de motoren opgepakt om richting Quetta te vertrekken. De obligate donkerblauwe Toyota truck, minstens een half uur te laat moest ook mee met 4 agenten.
Bij vertrek leek het alsof we een andere route in gingen dan we hadden gedacht met behulp van Otto's Garmin.
Later bleek dat onze groep agenten een stel Chinezen moest terugbrengen naar Sadiq Abat, en die kwamen uit een andere richting. Wij moest nog zeker een half uur wachten op een nieuwe escorte. Die kwam en ging vlot van start, dat beloofde een vlotte rit. Maar helaas de volgende club ging niet harden dan 50, en de volgende en die daarna ook. Om 12 uur hadden we nog geen 100 km afgelegd. Toen voegde zich opeens een Spaanse motorrijder bij ons, die tot dan toe aan de Pakilstaanse politie had weten te ontsnappen. Hij ging een tijdje mee met het 50 tempo, maar besloot al gauw dat dit hem te langzaam was en ging er vandoor. Dat leek ons ook wel een goed idee, en we haalden de politieauto in en we hebben ze tot vlak voor Jacobabad niet meer terug gezien. Helaas 15 km voor deze plaats was een paspoortcontrole (duurde bijna een uur) dat was voldoende om weer een politiebegeleiding te organiseren. Gelukkig maar een klein einde en ze hebben ons naar een goed hotel gebracht: Mairaj Hotal, Old College Road, Jacobabad, Sindh, waar nu in een privé internetkamer op de hotelcomputer dit berichtje kunnen maken.
Tot nu toe waren we enthousiast over de de Pakistaanse "snelwegen", maar vandaag leek het wel weer of we over vlakke Himalaya paden aan het rijden waren. Soms een stukje glad asfalt, en dan weer soms onverwacht diepe gaten.
We hebben de hele dag gereden om 300 km af te leggen, en was heel heet, dus veel zweten, wat als voordeel had dat we geen plaspauzes hoefden in te lassen.
Morgen verder naar Quetta of misschien nog iets verder.
Bij vertrek leek het alsof we een andere route in gingen dan we hadden gedacht met behulp van Otto's Garmin.
Later bleek dat onze groep agenten een stel Chinezen moest terugbrengen naar Sadiq Abat, en die kwamen uit een andere richting. Wij moest nog zeker een half uur wachten op een nieuwe escorte. Die kwam en ging vlot van start, dat beloofde een vlotte rit. Maar helaas de volgende club ging niet harden dan 50, en de volgende en die daarna ook. Om 12 uur hadden we nog geen 100 km afgelegd. Toen voegde zich opeens een Spaanse motorrijder bij ons, die tot dan toe aan de Pakilstaanse politie had weten te ontsnappen. Hij ging een tijdje mee met het 50 tempo, maar besloot al gauw dat dit hem te langzaam was en ging er vandoor. Dat leek ons ook wel een goed idee, en we haalden de politieauto in en we hebben ze tot vlak voor Jacobabad niet meer terug gezien. Helaas 15 km voor deze plaats was een paspoortcontrole (duurde bijna een uur) dat was voldoende om weer een politiebegeleiding te organiseren. Gelukkig maar een klein einde en ze hebben ons naar een goed hotel gebracht: Mairaj Hotal, Old College Road, Jacobabad, Sindh, waar nu in een privé internetkamer op de hotelcomputer dit berichtje kunnen maken.
Tot nu toe waren we enthousiast over de de Pakistaanse "snelwegen", maar vandaag leek het wel weer of we over vlakke Himalaya paden aan het rijden waren. Soms een stukje glad asfalt, en dan weer soms onverwacht diepe gaten.
We hebben de hele dag gereden om 300 km af te leggen, en was heel heet, dus veel zweten, wat als voordeel had dat we geen plaspauzes hoefden in te lassen.
Morgen verder naar Quetta of misschien nog iets verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten